Verzuim: Is er al weer regie?

Een aantal jaren geleden werd het ‘eigenregiemodel’ een hot item in het bedrijfsleven en vooral binnen HR. Als je echt grip wilde op je verzuim dan koos je voor eigen regie. Als je je arbodienst zat was ook: “we doen het zelf wel”.
En dat is ook deels de bedoeling van alle wet- en regelgeving die er sinds 1984 is gevormd.
De werkgever is samen met zijn werknemers verantwoordelijk voor het welzijn van de werknemers.
De expertise die men nodig heeft om dat zo goed mogelijk te doen, huurt men in of neemt men in dienst.

Ik heb aardig wat bedrijven en instellingen gezien die serieus werk hebben gemaakt van het proces dat naar eigen regie moest leiden. Door trainingen, coaching en nieuwe procesbeschrijvingen werd een verandertraject in gang gezet dat met de juiste aandacht ook tot resultaten leidde.
Indien er goed overwogen te werk werd gegaan, kozen organisaties ook voor de gewenste fase binnen het ‘eigenregiemodel’ en de weg die men zou volgen om die fase te bereiken. Inclusief rollen, taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden.

Helaas zijn er ook vele bedrijven mee gegaan in de hype van ‘eigen regie op verzuim’ zónder alle afwegingen te maken en zonder zich te realiseren dat het werk, dat ooit uitbesteed werd aan arbodiensten, wel weer door iemand opgepakt moet worden.

De leidinggevende is verantwoordelijk voor het verzuim, maar heeft deze de regie?
Echt regie op verzuim zoals het bedoeld is, is weten waar je risico’s liggen, weten wanneer in te grijpen en weten welke instrumenten in te zetten om de inzetbaarheid van personeel te vergroten. Regie op verzuim is een cruciaal onderdeel van ondernemen. Daar zal niemand het mee oneens zijn en toch wordt er soms matig geïnvesteerd in goed verzuimmanagement en daarmee in de inzetbaarheid van personeel.

Waar veel bedrijven zich in hebben vergist, is dat verzuimmanagement een vak is. Wanneer kostenreductie één van de belangrijkste argumenten was om de arbodienst op afstand te zetten en dus te kiezen voor eigen regie in het verzuimproces, is de teleurstelling erg groot wanneer men zich realiseert dat de totale verzuimkosten oplopen. En dat in een periode van recessie, waarin het gemiddelde verzuimcijfer daalt.
Het verzuim gaat weer stijgen, met als start al een duidelijke stijging van het psychische verzuim. Na de recessie komt de doorstroom van personeel weer op gang én langzaamaan groeien we naar een krapte op de arbeidsmarkt. Om nog maar niet te spreken over de risico’s en kosten met betrekking tot de WIA (IVA/WGA) en alle kosten die gaan ontstaan wanneer werknemers met een tijdelijk dienstverband ziek uit dienst gaan (Modernisering Ziektewet).
Gezond ondernemen is nú nadenken over inzetbaarheid, vitaliteit, mobiliteit, productiviteit, etc.

De juiste mensen op de juiste plek: vakmensen die al jaren lang en met diverse wijzigingen in wet- en regelgeving weten hoe je omgaat met verzuimende werknemers en hun leidinggevenden. Vakmensen die met geduld, tact en resultaatgerichtheid organisaties versterken, de inzetbaarheid van personeel vergroten en kosten verlagen. Zijdelings dragen ze ook nog bij aan het ontwikkelen van management skills van leidinggevenden.

Als er, heel eerlijk gezegd, geen regie is, wordt het hoog tijd om deze te pakken.
Laat de casemanagers, verzuimspecialisten, arbeidsdeskundigen, A&O-ers en bedrijfsartsen de ‘eigen regie’ van het bedrijfsleven oppakken, ongeacht of dat vanuit een arbodienst, als free lancer of in loondienst is.
Echte vakmensen gaan het bedrijfsleven nu en zeker de komende decennia geld besparen en opleveren.

Werkgevers die geen grip hebben of zien dat er verbeteringen mogelijk zijn, zouden nu moeten investeren in professionals die hen ondersteunen bij het analyseren van mogelijkheden. Om zich vervolgens te laten helpen om de juiste stappen te zetten naar regie op inzetbaarheid van personeel. Niet alleen nu, maar als consequent onderdeel van de bedrijfsvoering.