Niets veelzijdiger dan de kandidaten die wij dagelijks spreken. Qua werkervaring, opleiding, maar ook culturele roots en persoonlijkheid. Wij consultants hebben, denk ik, dit beroep ook gekozen omdat we het leuk vinden om met zeer uiteenlopende mensen om te gaan.
Verschil in leeftijd en in generatie is ook iets om bij stil te staan. Voordat ik bij Matchpartner kwam te werken hield ik mij bezig met de coaching van oudere werkzoekenden, medewerkers uit de zorg die boventallig verklaard waren.
Mensen van mijn leeftijd, 55-plus. Verder: nooit een opleiding afgemaakt. In vijf, zes jaar zelfs geen functionerings- of beoordelingsgesprek gehad. Zelden van de werkgever de vraag gehad of ze nog een aanvullende opleiding zouden willen doen. Nooit gewezen op het belang van daarvan. Zelf ook nooit het initiatief genomen overigens.
Af en toe melden mensen met dit profiel zich bij Matchpartner voor een baan. Zij zien het opnieuw vinden van werk somber in, benadrukken dat het “waarschijnlijk de leeftijd” is. Er wordt verontschuldigend iets gemompeld over de sollicitatieverplichting vanuit het UWV.
Met de andere kant van het spectrum -de aanstormende generatie- heb ik ook de nodige ervaring. Al is het maar omdat ik thuis twee zoons heb die verkeren in het schemergebied tussen puberteit en jongvolwassenheid. Veel medewerkers in de jeugdzorg zijn generatie Y, geboren tussen 1980 en halverwege de jaren negentig, de zogenaamde millenials.
Ik hoor ze hier op kantoor wel eens mopperen over de jongere generatie. De opgeschoten kinderen van collega’s lijken verpest door teveel multiple choice, gamen en social media. Ze hangen de hele dag op de iPad. Om de haverklap moet er een slechtnieuwsgesprek plaatsvinden met de klassenleraar over gedrag en inzet
En dan waren er de twintigers die bij Matchpartner aan de slag gingen en na anderhalve maand zeiden: “best een leuke baan, maar het past niet bij mijn ambities en dromen voor de toekomst…” De nukken van de millenials in the workplace werden haarfijn geschetst door cultureel antropoloog Simon Sinek in een filmpje op YouTube: verslaafd aan likes op Facebook, verslaafd aan complimentjes waar geen verdiensten tegenover staan.
Maar zelf kijk ik er toch anders tegen aan, ik vind de jonge generatie vooral inspirerend. Ze hebben een frisse blik. Dat ze een heleboel stappen over kunnen slaan betekent misschien ook dat die stappen niet absoluut noodzakelijk waren. Ze kunnen problemen versimpelen, zijn er van doordrongen dat alles veranderlijk is en ze hangen niet zo aan status.
Wat wij 55-plussers specifiek van ze kunnen leren, is mondiger zijn, sneller beslissen, multitasken. En andersom kunnen zij iets oppikken van ons geduld, ons lange termijn denken. Dat het soms helpt om te beschouwen en af te wachten; laat de tijd zijn werk doen.
Met name in de branches waarin wij bemiddelen, jeugdzorg en reclassering, kunnen de verschillende generaties elkaar goed aanvullen. Daarom zijn wij gaan experimenteren met koppels van senioren en junioren, die elkaar kunnen versterken.
“Jongeren haken te snel af” of “ouderen zijn niet flexibel”, het zijn uiteindelijk maar clichés. Wil je medewerkers duurzaam inzetten, dan kun je maar beter rekening houden met hun voorgeschiedenis.
Carin Veders
Op persoonlijke titel geschreven
Generaties X en Y
Terug naar nieuwsoverzicht
Columns
24-04-2017
Marianne
24 april 2017
Beste Bert, solliciteren heeft geen enkele zin. Op dit moment krijg je als oudere alleen een baan door je netwerk te verruimen. Ik ben zelf op mijn 61ste boventallig verklaard en heb per 1 mei 2017 weer een baan. Oke minder salaris maar dat maakt me niet uit. Deze baan heb uit mijn eigen netwerk. Oud collega's waar ik mee gewerkt heb weten wat ik kan en kunnen mij daardoor goed voorstellen binnen hun organisatie. Voor deze tijd heb ik veel netwerk gesprekken gevoerd met potentiele werkgevers. Hierdoor heb ik goed zicht op hoe andere werkgevers mijn vakgebied hebben ingevuld. Mijn advies aan jou is ga een goede coach zoeken die je kan vertellen hoe je en netwerkgesprek kan voeren. Netwerkgesprek is duidelijk anders dan een sollicitatiegesprek. Heel veel succes, Marianne
Bert Zijtveld
24 april 2017
Beste Carin,
Ik word dit jaar 55 en ben dus in zo'n omstandigheid dat ik inmiddels al 2 jaar werkzoekende ben. In mijn werkzame jaren de laatste 17 jaar gewerkt als Inkoper van flexibel personeel. Een inhuurbureau opgestart binnen een grote organisatie toen dat nog in de kinderschoenen stond. We spreken over 1998. Ik was een instituut op dat gebied. Door outsourcing van werkzaamheden en geen klik met nieuwe werkgever op straat komen te staan. Na ruim 200 (!) sollicitaties nog steeds niet aan de slag. Werkgevers vullen het al voor je in. Voor dit ben je overgekwalificeerd, voor deze functie zal je je wel gaan vervelen, je profiel past niet naadloos in het gevraagde profiel en ga zo maar door. Als je als 50-plusser zonder werk komt, val je echt uit de boot. Ik heb mijn salariseisen en afstand woon-werk allang overboord gegooid maar je wordt zelfs niet uitgenodigd. Vertel jij me maar hoe ik kan wedijveren met de jonge generatie zodat ik weer aan de slag kom. Ik wil graag de komende 15 jaar onderdeel zijn van de werkende generatie. Met vriendelijke groet, Bert Zijtveld, een hardzoekende 50 plusser