Na twintig jaar in de arbeidsbemiddeling dacht ik alles wel gezien te hebben, maar in het coronatijdperk is dat gelijk ook het enige dat nog kan: zien. En dan via zo’n stom schermpje. Ruiken, proeven, voelen zijn naar de achtergrond verdreven.
En dat is jammer. In de arbeidsbemiddeling ben je werkzaam als je intrinsiek geïnteresseerd bent in wat ik noem de hele ‘mensch’. In al zijn vormen; kort – lang, dun – dik, mooi – lelijk.
Maar ook in al zijn gedaantes: de recht-door-zee types, maar ook de bescheiden mantel-der-liefde bedekkers. De schreeuwers en de introverten. De oprechte - en de net íets minder oprechte kandidaten.
En om het onderscheid goed te kunnen maken, dien je kandidaten -althans tot op zekere hoogte- echt te leren kennen. Dat is een hele klus, want bij Matchpartner komen per maand flink wat reacties binnen: ongeveer 500 cv’s, als het niet meer is.
Waarom dat leren kennen? Om door het papieren verhaal dat cv heet, heen te prikken. Want papier is, zoals we weten, geduldig. Je kunt er echt van alles op kwijt. Natuurlijk snap ik het als je specifieke kennis iets meer aandikt. Of dat je het doet voorkomen alsof je net iets langer bij een bepaalde werkgever gezeten hebt dan feitelijk waar is.
Maar als er complete verzonnen of gekopieerde stukken in staan, gaan links en rechts alarmbellen rinkelen. En dan hebben we het nog niet eens over de motivatiebrieven. Dus terugkomend op de vraag. Waarom?
Omdat we willen weten wie nu ‘echt’ tegenover ons zit.
Even alle zaken aan de kant en de vraag stellen: ‘Wie ben je nu, en wat wil je later worden?’ en deze vraag in alle veiligheid kunnen beantwoorden. Zodat we goed kunnen doorgronden waar je uiteindelijk het beste tot je recht kunt komen.
En mensen, dit soort gesprekken werken niet met een schermpje ertussen, wat in het huidige corona tijdperk helaas noodzaak blijkt.
Nee, dan liever goede voorzorgsmaatregelen nemen en de ‘mensch’ in kwestie uitnodigen op kantoor. Met voldoende afstand ontvangen en spreken. Natuurlijk schudden we geen handen nu, maar kandidaten in 3D ontmoeten, zien hoe ze reageren op vragen; verbaal én non-verbaal. Om dan samen de juiste afwegingen te maken is zo wezenlijk voor ons vakgebied.
Niet alleen kijken maar ook ruiken, proeven, ga maar door, zo kunnen wij er achter komen wat het beste bij je past.
Want, zeg nou zelf; het leukste dat je later kan worden is toch jezelf!
Michael Reijmers
Op persoonlijke titel geschreven